Wezwane do podążania za Chrystusem, siostry wcielają w codzienność w sposób radykalny zobowiązania chrzcielne, aby ich wspólnotowa forma życia stała się w Kościele świadectwem nieskończonej miłości Boga do człowieka.
Matka Augustyna nadała temu świadectwu formę posługi miłości heroicznej i pozostawiła ją w charyzmatycznej spuściźnie swoim siostrom, które, na wzór Matki Bożej, poprzez
- publiczną profesję rad ewangelicznych czystości, ubóstwa i posłuszeństwa,
- modlitwę i sprawowaną liturgię,
- życie wspólnotowe
- oraz różne formy apostolatu,
pragną stać się znakiem czułej miłości Boga, schylającej się nad ubogimi, opuszczonymi, cierpiącymi oraz nad dziećmi.
Duchowość zgromadzenia jest chrystocentryczna i eucharystyczna, ze szczególnym podkreśleniem obecności Jezusa miłosiernego, ubogiego i cierpiącego.
Innym rysem duchowości zgromadzenia jest rys maryjny. Swoje życie siostry modelują na wzór życia Maryi: tak jak Ona dążą do tego, aby służyć Jezusowi poprzez bycie dla ubogich i cierpiących „służebnicami, siostrami i matkami”. Matka Boża, czczona pod dwoma wezwaniami: Naszej Pani Dobrej i Nieustającej Pomocy, jest główną patronką instytutu.
W zgromadzeniu w sposób szczególny kultywowane są następujące cechy: miłość, pokora oraz ufność w Bożą Opatrzność, a także oddanie, dyspozycyjność i prostota.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz